Początki ostrowskiego harcerstwa datowane są na 1911 rok. Wówczas jego prekursorzy – Jan Jachowski i Leon Sokołowski – przenieśli ideę skautingu ze Lwowa do Ostrowa. Już w 1913 roku powstała pierwsza drużyna skautowa im. księcia Józefa Poniatowskiego, której drużynowym został Kazimierz Laskowski. Trzy lata później, w 1916 roku powstała natomiast pierwsza drużyna żeńska im. Emilii Plater, której organizatorką była druhna Zofia Krysińska. Rok 1916 związany jest także z rozpoczęciem działalności ks. harcmistrza Lecha Ziemskiego -Siwego Sokoła- – twórcy i wieloletniego komendanta Ostrowskiego Hufca Harcerzy oraz założyciela I Drużyny Skautów im. Tadeusza Kościuszki.

Od 1918 roku harcerze noszą na swoich piersiach krzyże harcerskie wzorowane na najwyższym polskim odznaczeniu wojskowym – krzyżu Virtutti Militari. Krzyż harcerski opracowano został w 1912 roku przez ks. Kazimierza Lutosławskiego i po dziś dzień jest symbolem harcerstwa. Do roku 1946 istniały odrębne drużyny harcerek i harcerzy, zgrupowane w odrębnych hufcach. Komenda Hufca Harcerzy obejmowała gromady zuchów i drużyny harcerzy w Ostrowie i powiecie ostrowskim. Komenda Hufca Harcerek obejmowała drużyny ostrowskie i znajdowała się do roku 1934 w Krotoszynie, a od 1935 w Ostrowie. W roku 1945 Komenda Hufca Harcerzy podjęła pracę obejmując swym zasięgiem drużyny miasta i powiatu ostrowskiego. Komenda Hufca Harcerek działała na terenie Ostrowa oraz powiatów: ostrowskiego, ostrzeszowskiego i kępińskiego.

Po reaktywowaniu ZHP w roku 1946 powstała jedna Komenda Hufca w Ostrowie, obejmująca swym działaniem drużyny harcerek i harcerzy z terenu miasta i powiatu ostrowskiego. W roku 1975 w następstwie nowego podziału administracyjnego państwa i likwidacji powiatów oraz utworzenia Komendy chorągwi w Kaliszu, nastąpił podział hufca na miejski i miejsko-gminne i gminne. Podział ten istniał do roku 1992, kiedy po likwidacji Chorągwi Kaliskiej nastąpiło kolejne włączenie hufców z terenu byłego powiatu ostrowskiego do Hufca ZHP Ostrów, a hufca do Chorągwi Wielkopolskiej.